Roma Dönemi Mezarları Ve Ölü Gömme Gelenekleri

Tarih boyunca ölümün insanlar tarafından algısı ve ölüm sonrası yapılan işlemler  bulunmaktadır. Roma ölü gömme işlemlerinde benzerliklerin olması ve bu benzerliklerin zamanla değişikliğe uğraması bazılarının ise  aynen devam etmesi ilginç konulardır. bu konuda ölümün nasıl algılandığı ve  cenaze törenleri nasıl yapıldığını anlatmaya çalışacağım.

Roma devletinin cumhuriyetten imparatorluğa geçişi  bu geçişten sonra toplumsal yaşam, gelenekler ve  din gibi köklü değişiklere gitmesi  ölüm algısı ve mezar çeşitlerinde önemli değişikliklere gidilmiştir.

Roma döneminde ölüm algısındaki ilk değişiklik tıpkı Yunan dünyasındaki gibi ölen kişilerin olağan üstü bir şey yapmadıkları  için ölümsüz tanrıların yanlarına gitmelerinin imkansız olduğu  kabul görmektedir. İnsanların cennete girmesi için bunu hak eder bir yaşam tarzı olması gerekiyordu. Toplumdaki  yaşam tarzı ve ölüm şekli nasıl bir cenaze töreni yapılması gerektiğine önemli  etkendi; vatan haini sayılan kişiler diri diri yakılarak yada benzer ağır ölüm şekilleriyle cezalandırılırlardı;  Toplumun alt sınıfına yapılan bu ölüm cezaları  genellikle umuma açık alanlarda tanrıların onuruna yapılan işlemlerdi. bu cezaların en yaygın olduğu dönem ise M.Ö. 300 civarlarıydı. Dünya üzerindeki en büyük huzursuzluklara yol açanlar ise evlenmeden ölen bayanlar olarak bilinirdi, evlenmeden ölen bayanı yer altı tanrılarının kabul etmediği yer üstüne  ise tekrar gelemedikleri için arada kalıp dünya üzerinde sürekli huzursuzluk yaydıkları inanılırdı.  buna’da 2 dünya arasında kalan gölgeler denirdi. mezarlar üzerine ağır taşlar koyulması ise ölenin dünya ile ilişkisinin kesilmesi amaçlanmaktadır bazı defineciler bunu  farklı yorumlamaktadır.